هانری کوربَن (متولد ۱۹۰۳ - درگذشته ۱۹۷۸) فیلسوف، شرقشناس، ایرانشناس و اسلامشناس و شیعهشناس فرانسوی و استاد دانشگاه سوربن پاریس بودهاست. او بخشی از عمر خود را در ایران و خاورمیانه سپری کرد. وی توسط استادش لویی ماسینیون با شهاب الدین سهروردی آشنا میشود و تمام مدت جنگ جهانی دوم را در کتابخانهای در استانبول به مطالعه آثار سهروردی میپردازد.وی استاد شیعهشناسی دانشگاه سوربن و مدیر بخش تحقیق در مدرسه عالی مطالعات دانشگاه سوربن و نیز مدیر بخش ایرانشناسی انجمن ایران و فرانسه بودهاست. آشنایی وی با سهروردی در استانبول باعث میشود کربن برای مهم ترین فعالیت علمی دوران زندگی اش به سرزمین واقعی سهروردی یعنی ایران عزیمت کند. در ایران مهم ترین شخصیت علمی که کربن با او مأنوس میشود، علامه طباطبایی است. همین گیرایی و هیبت علامه طباطبایی بوده که باعث می شده کربن همه ساله تابستان از فرانسه به ایران بیاید تا پاسخ سوالات خویش را از علامه طباطبایی بجوید. کسانی که در این جلسات شرکت میکردند اذعان دارند که کربن در محضر علامه طباطبایی زانوی ادب می زده است و او را فیلسوفی می دانسته است که اقیانوس معرفت و از نوادگان سهروردی و ملاصدرا است. یکی از کسانی که کربن بدون شک بسیار از او تأثیر پذیرفته است مارتین هایدگر است. کربن نخستین کسی است که هستی و زمان و متافیزیک چیست را به فرانسه ترجمه میکند. ژان برن تأکید میکند که قبل از کربن، تنها نقل قولهایی پراکنده از هایدگر در فرانسه وجود داشت و نام نویسندة هستی و زمان هنوز به گوش همة جامعة فلسفیِ فرانسوی زبان نرسیده بود. سارتر از طریق ترجمة کربن است که با هایدگر آشنا میشود و تأثیرات هایدگر بر سنت فلسفی معاصر فرانسه نیز از طریق کربن رخ میدهد. «سارتر نخستین بار، از طریق ترجمة کربن با هایدگر آشنا شد، و نیاز به توضیح نیست که این آشنایی، در سرنوشت فکری سارتر چه تأثیری داشته است.