تبیین نظریه بازیهای زبانی ویتگنشتاین و دلالتهای روششناختی آن در مطالعات تربیتی
تبیین نظریه بازیهای زبانی ویتگنشتاین و دلالتهای روششناختی آن در مطالعات تربیتی
نویسندگان
استادیار علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
هدف پژوهش، تبیین نظریه بازیهای زبانی ویتگنشتاین و لوازم روششناختی آن در مطالعات تربیتی بود. در پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش تحلیل مفهومی و استنتاجی، ابتدا به مطالعه نظریه بازیهای زبانی ویتگنشتاین و قواعد آن پرداخته شد و سپس مجموعهای از روشهای سازگار با ماهیت پژوهش و ارزشیابی در مباحث علوم-تربیتی استخراج گردید. توجه به بافت اجتماعی و غلبه بر سلطه کمیتمحوری در مسائل تربیتی، تحدید دامنه پژوهش و توجه به شبکههای درهمتنیده امور، تأکید بر تمییز در واکاوی مسائل تربیتی، تبعید خودخواسته، غلبه بر سوگیریها، چگونه آموختن، تجربه عاملان تربیتی در بطن جامعه و در نهایت ترویج نگاه نقادانه و رهایی از عادت از جمله روشهای مستخرج از نظریه بازیهای زبانی بود. بهطورکلی، طبق روشهای بحث شده، میتوان جمعبندی کرد که در بحث روششناسی نمیتوان از مراحل دقیق، ثابت و یکنواخت صحبت کرد که در همه شرایط به صورت یکسان بهکار آید. همچنین میتوان نتیجه گرفت که ویتگنشتاین با شناخت زبان و از دریچه آن به دنبال شناخت و حل مشکلات فلسفه و فهم حقیقی جهان پیرامون بود. در نتیجه با معرفی چستی زبان و کارکردهای آن به نسل نو، میتوان فهم و اُفق دید آنها را به پدیدههای جهان پیرامون ارتقاء داد.
کلیدواژهها